Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Δυστοκία - πρόληψη - Αντιμετώπιση


Μια από τις δυσκολότερες στιγμές της αναπαραγωγής είναι η περίπτωση δυστοκίας.
Υπάρχει πάντα η περίπτωση να «φρακάρει» το αυγό και να επιφέρει ακόμη και το θάνατο
του θηλυκού.
Η δυστοκία είναι φαινόμενο που παρατηρείται σε όλες τις ράτσες πουλιών, από
καναρίνια μέχρι παπαγάλους. Σύμφωνα με τον Γερμανό πτηνίατρο Dr.Bluumlrkle,
στατιστικά τα είδη στα οποία εμφανίζεται περισσότερο η δυστοκία είναι πρώτα τα Budgies,
δεύτερα τα Cοckateils και ακολουθούν τα καναρίνια. Στα αγριοπούλια παρατηρείται σπάνια,
αλλά είναι υπαρκτό.
Παλαιότερα πίστευαν ότι έφταιγε το μέγεθος, σήμερα όμως γνωρίζουμε ότι κατά 90%
ευθύνεται η έλλειψη ασβεστίου. Λόγω αυτής της έλλειψης ξεκινούν τα προβλήματα κατά τη
διάρκεια της πορείας του αυγού από την ωοθήκη προς την αμάρα, την οποία και φράζει με
τα γνωστά αποτελέσματα.
Τέλος, υπάρχει και το πρόβλημα του λίπους, το οποίο απορροφά το ασβέστιο, μην
επιτρέποντας την αποθήκευσή του στα κόκαλα. Αν υπολογίσουμε όλα τα παραπάνω, θα
καταλάβουμε πόσο εύκολα δημιουργείται η δυστοκία και άλλες ασθένειες κατά την
εκτροφή.
 Μέτρα πρόληψης της δυστοκίας
 Πρέπει να τους χορηγούμε τροφές πλούσιες σε ασβέστιο και βιταμίνη D. Αφού οι σπόροι
έχουν μικρή περιεκτικότητα σε ασβέστιο και είναι ανώφελο να τα εμπλουτίσουμε με σκόνη
ασβεστίου, αφού τα πουλιά δε μπορούν να την καταναλώσουν σ’ αυτήν την μορφή, θα
πρέπει να το χορηγήσουμε με άλλους τρόπους. Η χορήγηση μέσω της αυγοτροφής είναι ένας
καλός κι εύκολος τρόπος.
Τα τσόφλια των αυγών είναι μια καλή πηγή ασβεστίου. Τα χορηγούμε μαζί με τα
ιχνοστοιχεία, το κόκαλο σουπιάς και τριμμένα όστρακα, αφού τα βάλουμε για 10 λεπτά στο
φούρνο μικροκυμάτων για την εξαφάνιση τυχόν βακτηριδίων σαλμονέλας.
Ένας άλλος τρόπος χορήγησης είναι μέσω του νερού. Ορισμένες εταιρίες έχουν
σκευάσματα ασβεστίου σε υγρή μορφή. Άλλες έχουν σε σκόνη που διαλύεται στο νερό.
Βασική προϋπόθεση της κατακράτησης ασβεστίου είναι η βιταμίνη D. Είναι βιταμίνη που
δημιουργεί το σώμα με την έκθεση του σε ακτίνες UVA και UVB. Απαραίτητη, λοιπόν, η
χρήση ειδικών λαμπών ή η έκθεση των πουλιών στον ήλιο. Αυτή η βιταμίνη έχει τον ρόλο
καταλύτη, ώστε ο οργανισμός ν’ απορροφήσει το ασβέστιο και να το αποθηκεύσει στα
κόκαλα. Σε αντίθετη περίπτωση, το ασβέστιο αποβάλεται με τα κόπρανα δίχως ν’
απορροφηθεί. Με τα κόπρανα, επίσης, αποβάλεται και κάθε παραπανίσια ποσότητα
ασβεστίου.
 Μέτρα αντιμετώπισης της δυστοκίαςΠολλές φορές η δυστοκία γίνεται αντιληπτή από το προηγούμενο βράδυ. Το θηλυκό θα
αρχίσει να κάθεται φουσκωμένο με τις φτερούγες κατεβασμένες. Σ’ αυτήν τη φάση
καλύτερο είναι να μη στρεσάρουμε το πουλί. Αν την άλλη μέρα δεν καταφέρει να το
αποβάλει μέχρι τις 9.30 με 10 η ώρα, βεβαιωνόμαστε ότι υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να
επέμβουμε. Στην περίπτωση δυστοκίας το πουλί κάνει μεγάλες κουτσουλιές διπλάσιες από
ό,τι συνήθως, και κάνει συνεχείς προσπάθειες για να αποβάλει τα αυγό. Αυτό το εξαντλεί,
του κόβει την όρεξη για φαί και νερό και στο τέλος εξαντλημένο παίρνει θέση ύπνου
περιμένοντας το μοιραίο.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να βοηθήσουμε πουλί με δυστοκία.
Α) Μια μέθοδος είναι η χορήγηση μιας σταγόνας ασβεστίου απευθείας στο στόμα, κάθε
15 λεπτά. Στις περισσότερες περιπτώσεις έπειτα από 2-3 ώρες θα έχει αποβληθεί τα αυγό.
Αυτές τις ώρες καλό είναι να βρίσκεται σε κλουβί με θερμοκρασία περίπου στους 30 °C.
Β) Μια μέθοδος, είναι η εξής: Βάζεις το πουλί κάτω από τη βρύση για 20-30
δευτερόλεπτα κρυώνοντας την κοιλιά του. Υποτίθεται ότι έτσι τελείωνε η κράμπα που είχε
το πουλί. Έπειτα το βάζεις σε κλουβί με θερμοκρασία 30 °C και μετά από 2 ώρες το πουλί
γεννάει.
Γ) Βάζουμε, με σταγονόμετρο, λάδι στην αμάρα του πουλιού και κάνουμε μαλάξεις
μέχρι να βγει το αυγό. Η πιο επικίνδυνη μέθοδος είναι οι συνεχείς μαλάξεις της κοιλιάς και η
πίεση του αυγού ώστε να βγει. Αν δεν είμαστε πολύ προσεκτικοί, πολύ πιθανόν να σπάσει το
αυγό επιφέροντας τον θάνατο του πουλιού.
Σε περίπτωση που αντιληφθούμε αργά τη δυστοκία και το πουλί είναι εμφανώς
καταβεβλημένο από την προσπάθεια αποβολής του αυγού, τότε χορηγούμε κάθε 5-10 λεπτά
σταγόνες νερού με ασβέστιο και γλυκόζη ώστε να πάρει την ενέργεια που του χρειάζεται.
Έπειτα προχωράμε με όποιον από τους παραπάνω τρόπους επιλέξουμε.